Byłem na początku sierpnia w Tatrach i podczas schodzenia minęła mnie zbiegająca para. Za jakieś pół godziny ja ich minąłem, ona leżała na ziemi, a on próbował zawiązać jej bandaż elastyczny, skręciła sobie kostkę, może dlatego, że nie patrzyła pod nogi(?). Minąłem ich i do końca zejścia już się nie mineliśmy, prawdopodobnie dalsze ich zejście na skutek kontuzji było powolne.

do Ewa – jeśli pojawią się kolka to prawdopodobnie brak prawidłowego przeponowego oddechu, doskwierało mi to na początku, jednak przeszło wraz z uświadomieniem sobie czym jest przepona. Pozdrawiam

Dziękuję, spróbuję 😀 Ze stu różnych sposobów o tym akurat jeszcze nie słyszałam 🙂

Ustępowanie miejsca biegaczom. „A dlaczego, mają większe prawo do gór?” – myślałem na początku. A to wcale nie jest wyssane z palca, bo skoro porusza się szybciej, to jest to dość logiczne. Wybijanie z rytmu jest uciążliwe. Podobnie też rowerzyści w Beskidach, którym sam kiedyś byłem. Pozwoliło mi to na obiektywne spojrzenie na temat.

Myślę, że od tej pory inaczej będę spoglądał na biegaczy, bardziej życzliwie. Choć nie miałem z nimi problemów tak właściwie, ba, może nawet wzbudzali mój podziw. Jednak nasuwa mi się na myśl, aby nie promować zbytnio biegów górskich. Wspaniały sport, ale jeżeli coraz więcej osób dowie się o takiej aktywności to będą chcieli spróbować. O ile tam po dolinkach nie będzie problemem, o tyle jak ktoś się wybierze w okolice Orlej… Może to skutkować większą ilość wypadków. Chętnie poznam zdanie pozostałych.
Pozdrawiam 😀

Jeśli złapie cie kolka to nawet bez przerywania biegu zrób kilkanaście-kilkadziesiąt GŁĘBOKICH wdechów, takich że aż płuca zabolą – powinno pomóc.

Ech, próbowałam już i jeść i nie jeść, takie i inne jedzenie, lekkie, cięższe. Podczas zbiegu ta kolka puszcza i wraca, puszcza i wraca. Mam wrażenie czasem, że to oddychanie, a w zasadzie wydychanie spina mi przeponę, ale nie wiem jak to sobie ułożyć, bo wydychać przecież muszę 🙂